In elke organisatie die sterke veranderingen doormaakt treden spanningen op tussen de wijze waarop de leiding de organisatie zelf graag ziet en uitdraagt en geluiden die degene die zijn oor op de werkvloer te luister legt, opvangt. Dergelijke spanningen kunnen, mits niet al te groot en tijdig geregistreerd, de koers die de leiding vaart bijstellen en het draagvlak voor de veranderingen op peil houden. Indien de tegenstellingen te groot zijn, dragen zij ook de kiem van de mislukking van het proces van vernieuwing in zich. Dit artikel bevat het verslag van een onderzoek naar dit soort spanningen. Voor een van de auteurs was dit het promotieonderzoek, voor de ander – de 'opdrachtgever' van het onderzoek – was dit onderzoek tevens een spiegel. Het verslag van het onderzoek vormt aanleiding om gezamenlijk lessen te trekken voor de manier waarop onderwijsvernieuwing en daarmee gepaard gaande organisatieverandering het beste aangepakt kan worden.
Basten & Van den Bosch (2001). Het betoog versus het epos. Contradicties bij organisatieverandering en onderwijsvernieuwing. Tijdschrift voor hoger onderwijs, 2 (99-119).
