Vrijplaatsen - Hoe zou je de menselijke behoefte aan leren, heelheid, onderzoek, verantwoordelijkheid en creativiteit in vrijheid en het directe onderlinge contact anders ook kunnen noemen? Willen we niet allemaal wel eens in de beschutting van elkaar de wereld opnieuw uitvinden? Die behoefte was het vertrekpunt van de vrijplaatsen, verwoord in de Vrijbrieven.
In 2004 begonnen Julien Haffmans en ik met het schrijven van deze Vrijbrieven, korte teksten ter inspiratie voor en informatie bij het creëren van vrijplaatsen. Wij organiseerden samen vrijplaatsen en theoretiseerden er ook samen over. We schreven de Vrijbrieven twee jaar lang en er zijn er 13 verschenen, vrij onregelmatig want alleen als we er zin in hadden en meenden iets te vertellen te hebben.
Vanaf 2006 zijn we met onze kennis en ervaring met vrijplaatsen ieder ons weegs gegaan, maar wie zo nauw heeft samengewerkt en zo uit hetzelfde hout gesneden is, komt elkaar altijd weer tegen en zet het gesprek voort alsof er geen gisteren was. En juist doordat we tussentijds verschillende paden bewandelden, hadden we samen meer van de wereld gezien dan wanneer we allebei dezelfde route hadden afgelegd.
In 2015 realiseerden we ons dat onze ervaringen met, kennis over en concepten van vrijplaatsen nog steeds actueel waren. We besloten daarom de Vrijbrieven opnieuw uit te geven, opdat ze wederom ter inspiratie en informatie konden dienen. Julien was toen al ernstig ziek. We zagen het ook als een soort nalatenschap.
We hadden in deze heruitgave aankondigingen voor bijeenkomsten weggelaten. Voor de rest was weinig gewijzigd en daarmee durfden we te stellen dat ons gedachtegoed over vrijplaatsen tijdloos te noemen is.
We kondigden aan de bundel af te sluiten met een PS, waarin we onze ervaringen wilden gebruiken om na te denken over de toekomst van vrijplaatsen. Die hebben we niet meer gered gezien de tijd van leven voor Julien. Ik heb het erin laten staan vanwege ons beider geloof in de kracht van het onaffe en het open einde, waaruit weer van alles in vrijheid kan ontstaan.
Download de bundel hier.
De foto heeft Julien in 2015 gemaakt bij het ACTA-gebouw in Amsterdam, waar ze bevlogen samenwerkte aan haar laatste vrijplaats: Open ACTA.
