7 en 8 november was ik bij het Science in Transition (SiT) event. U hebt er wellicht iets van meegekregen, er was behoorlijk wat aandacht van de pers. De vier initiatiefnemers zijn verontrust dat de wetenschap steeds meer over kwantiteit dan kwaliteit gaat. Interessant om die tegenover elkaar te stellen. Ze zijn soms ook gelijk. Als we kwantitatief naar de panels kijken, zien we dat de kwaliteit overwegend white male senior was. Slechts twee vrouwen (professor Sheila Jasanoff en studente Maartje ter Horst), één niet-blanke (professor Sheila Jasanoff) en één junior (studente Maartje ter Horst) beklommen het podium om de zaal te adresseren (het leek wel een ‘twee voor de prijs van één’ actie). Het is logisch dat de organisatoren in hun eigen netwerk hebben gezocht naar geschikte kandidaten, ook omdat het event snel moest volgen op het position paper dat sinds september online staat. Dit doet vermoeden dat het podium een afspiegeling was van SiT zelf: gearriveerde experts, inderdaad meestal blanke mannen op senior leeftijd. Heel goed dat die de kwaliteit van het systeem aan de orde stellen; daar kan best wat aan verbeterd worden. Toch liet de vraag ‘waarom nu?’ me niet los. Voor non white male seniors of de anderszins slecht-te-conformeren is uitsluiting in de wetenschap al vanaf haar begin een tastbaar falen van het systeem. We horen er de gevestigde orde nauwelijks over en ook tijdens het event kwam het niet terug. Waarom dus nu? En waarom al die persaandacht? De organisatoren beklemtoonden dat er geen sprake is van een crisis en dat zij geen rebellen zijn (hun leeftijd werd zo vaak lacherig als contra-argument aangehaald dat de associatie met Benidorm Bastards zich aan me opdrong). Meestal haalt ‘niet’ en ‘geen’ het nieuws niet. Er moet dus iets anders nieuwswaardigs zijn. Op het eind van de eerste dag twitterde ik: “wat was er nu zo nieuw aan #SiT behalve dat we erover kunnen twitteren?” Hun snelle antwoord: “De combinatie van toppers uit wetenschap en beleid en de gedeelde probleemanalyse. Morgen hopelijk richting oplossingen” (een latere tweet: “niet nieuw, maar wel tijd om iets te gaan doen”). Blijkbaar moet je niet zozeer positie innemen als wel positie hebben om je verhaal te kunnen doen bij Nieuwsuur en iets te veranderen. SiT wil voor dat laatste NWO en KNAW mobiliseren voor een onderzoek naar het systeem, hoe het zo geworden is en hoe het rustig en stabiel verbeterd kan worden. Mijn advies: betrek ook de studenten en promovendi voor wie jullie het systeem willen verbeteren én al die onderzoekers die uit de rat race zijn gekukeld of gestapt voordat ze senior werden. Zonder hun ervaring wordt de analyse er een van verontruste gearriveerden en strandt deze zichzelf onkennende rebellie in het pluche waar ze vandaan kwam.
Dit is het redactioneel van de CO Times van november 2013. Download de hele CO Times hier.
--
de cartoon is van Suzy X
