Het Koningslied viel wisselende reacties te beurt. De opdrachtgever, het Nationaal Comité Inhuldiging, stond vierkant achter dit product van de Nederlandse samenleving, dat als een verzameling regels uit tal van inzendingen geselecteerd en achter elkaar gezet was door vier schrijvers, van muziek was voorzien door een componist en ten uitvoer werd gebracht door 33 artiesten. En die steun was hard nodig ook, want na de eerste uitvoering brak zo’n storm van kritiek los, dat de componist het lied terugtrok en het NCI zich genoodzaakt zag in te grijpen en het weer ont-terugtrok. Tja, over het lied zelf valt inderdaad het een en ander te zeggen, maar is alle kritiek nu zo terecht? Ik zet de belangrijkste punten op een rij. Het eerste betrof grammaticale fouten als “de dag die je wist dat zou komen.” Dat verdient inderdaad geen schoonheidsprijs, maar er zijn toch ook mensen die Bløf accepteren? Het tweede punt ging over het geharrewar tussen ‘ik’/’wij’ en ‘jij’: Daar sta je dan; Wij lopen met je mee; Zal ik naast je blijven staan; We staan voor elkaar; Zij aan zij; Loop voor jou; En zal achter je blijven staan, enzovoorts. Acrobatisch edoch niet ondoenlijk, zo weten mensen die Twister gespeeld hebben. Sportief, en lenig ook. Dan het derde punt: onjuistheden als “De W van wakker, stamppot eten.” Klopt, stamppot begint niet met een W, maar de zin in z’n geheel wel, dus dit is een beetje duh. Dan was er nog wat gezeur over de mate van wind en regen en storm, maar als deel van het refrein is het logisch dat zich dat herhaalt. De meeste kritiek was zout op slakken, maar ik zou zelf mijn kritiek richten op conceptie, geboorte en groei van dé slak, het lied zelf. Heel Nederland mocht een regel indienen op www.hetofficielekoningslied.nl en dat hebben zo te zien best wat mensen gedaan. Begrijpelijk dat verzoekjes om gratis bamischijven en een Maltezer puppy het niet tot het lied geschopt hebben, maar het valt me op dat de meeste wensen anders terugkomen dan ze bedoeld waren. Tuurlijk is dichterlijke vrijheid nodig om van die vele small narratives een nationaal Grand Narrative te fabrikeren, maar waar voor zover ik kan overzien de meesten zich een Nederland zonder vooroordelen en racisme, waar het fris, helder en groen is, met kansen voor iedereen en met zorg voor elkaar, waarin iedereen welkom en gelukkig en gezond is en geen crisis meer is maar gezelligheid et cetera toewensen, is er in de opzet van het lied een ‘ik’ die een toekomstig koning toezingt als was hij onze (wie dan?) enige zorg: “Ik bescherm je tegen alles wat komt. Ik zal waken als jij slaapt.” Kom kom, we hebben het over een volwassen kerel. Op zich een mooie vorm van reversed paternalism, maar niet helemaal wat de meeste inzenders schreven. Als je the wisdom of the crowd inzet, doe het dan zorgvuldig. Nu heeft het veel weg van schijndemocratie. Als de expert de wijsheid van het volk overstemt, dan wordt alles dus niet per se beter.
Dit is het redactioneel van de CO Times van mei 2013. Download de hele CO Times hier.
